Πετιμέζι ονομάζεται το παχύρευστο προϊόν από το μούστο των σταφυλιών μετά από βράσιμο, χωρίς προηγούμενη ζύμωση, το οποίο χρησιμοποιείται από τους Έλληνες και χρησιμοποιήθηκε και από τους αρχαίους Ρωμαίους. Οι Ρωμαίοι το χρησιμοποίησαν στη μαγειρική σε διάφορες εκδόσεις από πετιμέζι με ονομασίες sapa, defrutum και carenum.
Το πετιμέζι παράγεται από το παρατεταμένο βράσιμο μούστου για ώρες, μέχρι να γίνει σκούρο και σιροπιαστό και διατηρείται για μεγάλο χρόνο. Αποτελούσε μια από τις αρχαίες γλυκαντικές ουσίες, μαζί με το μέλι και χρησιμοποιείτο σαν υποκατάστατο της ζάχαρης, όταν η ζάχαρη ήταν πάρα πολύ ακριβή ή για υγιεινή διατροφή. Η γεύση του δεν είναι μόνο γλυκιά, αλλά πολύ πιο σύνθετη, με ελαφρά πικρό υπόβαθρο.
Η τουρκική του ονομασία είναι Pekmez απ'όπου φαίνεται να προέρχεται και η ελληνική του ονομασία. Η λέξη molasses, μελάσα (δηλ. η ρευστή μάζα που απομένει όταν εξαχθεί η κρυσταλλική ζάχαρη από το εκχύλισμα των ζαχαροτεύτλων είναι η αμερικάνικη εκδοχή της λέξης και η βρετανική είναι treacle. Στα ελληνικά γράφουμε πια τη μελάσα απλοποιημένη, με ένα ΄σ΄. Κακώς δίνουν κάποια λεξικά σκέτο treacle ή molasses για το πετιμέζι, αλλά μπορούμε πιο σωστά να έχουμε διάφορες περιγραφικές φράσεις όπως: grape treacle, grape molasses, (grape) must syrup.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου